Dolistne nawożenie rzepaku istotnie wpływa na jego wigor, zimowanie i w rezultacie na końcowy plon. Należy pamiętać o jesiennej aplikacji fosforu i mikroskładników, aby odpowiednio rozwinąć system korzeniowy, jednocześnie hamując wynoszenie szyjki korzeniowej, której kondycja decyduje o przeżywalności rzepaku. W celu polepszenia kondycji młodych roślin i zwiększenia szans na prawidłową wiosenną obsadę, stosuje się odpowiednie dawki boru. Bor jest szczególenie potrzebny roślinom rzepaku w całym okresie wegetacji, do wytworzenia 1t plonu rzepak zużywa 60g boru. Uczestniczy w budowie ściany komórkowej, reguluje aktywność auksyn oraz proces pobierania składników mineralnych. Wpływa na proces kwitnienia i zawiązywania łuszczczyn. Odpowiada za prawidłowe kształtowanie systemu korzeniowego wraz z korzeniami mikrotycznymmi. Niedobór przejawia się poprzez pękanie łodyg w okresie intensywnego wzrostu, słabe zawiązywanie łuszczyn po kwitnieniu, podwijanie się liści ku dołowi oraz wystąpienie purpurowych przebarwień. Mangan reguluje procesy oddychania, gospodarkę żelazową i węglowodanową, intensywnie pobudza system korzeniowy do wzrostu podnosząc zdolność przezimowania.

 Magnez to ważny makroskładnik wpływający na gospodarkę azotową, tempo rozwoju roślin, a także  zwiększenie odporoności na stres abiotyczny. Ponadto wspiera pobieranie wody i składników mineralnych przez korzenie oraz zwiększa wiązanie CO2. Deficyty  ukazują się na starszych liściach jako międzynerwowe chlorozy. Należy pamiętać, że objawom niedostatku magnezu często towarzyszy niedobór fosforu. Fosfor wspomaga rozwój systemu korzeniowego, podnosząc tym samym zimotrwałość i mrozoodporność. Najkorzystniej wpływa na rośliny podczas początkowej fazy wzrostu i w procesie nalewnia nasion. Objawy niedoboru uwidaczniają się na starszych liściach w postaci antocyjanowych przebarwień. Zbyt niski poziom prowadzi do zahamowania wzrostu. Azot wpływa na wzrost wielkości plonu poprzez poprawę dynamiki wzrostu liści oraz korzeni, tempo gromadzenia suchej masy i zwiekszenie liczby pędów bocznych. Potas wzmacnia roślinę przed stresami biotycznymi i abiotycznymi, podnosi zawartość tłuszczu w nasionach, zwiększa pobieranie azotu oraz jego efektywność. Wpływa na prawidłowe wytworzenie rozety jesienią. 

Objawami niedoboru są chlorozy i nekrozy brzegów blaszek liściowych, utrata zdolności zatrzymywania wody oraz wzmożona transpiracja liści. Rzepak jest rośliną, która wymaga znacznych ilości siarki. Jej zapotrzebowanie rośnie od początku fazy formowania łodygi do czasu zainicjowania wiązania łuszczyn.Wpływa ona na proces powstawania białek i chlorofilu, zwiększa zimotrwałość. Obniża podatność na wyleganie i porażenie chorobami grzybowymi. Wywiera wpływ na proces kwitnienia i barwę kwiatów, wzmaga produkcję kwasów tłuszczowych w nasionach. Objawy niedoborów zaobserwować można w postaci blaknięcia kwiatów, chlorozy międzynaczyniowej i łyżeczkowatości górnych liści. Forma dolistnej aplikacji nawozów mikro- i makroskładnikowych wpływa na prawidłowy rozwój roślin i uzyskanie satysfakcjonujących plonów.